گروه CAAT دریاچه بوستان خلیج فارس را به وسیله یک پل تجاری ساخته شده از عناصر طبیعی به پارک جنگل چیتگر وصل می کند.

گروه CAAT قصد دارد پارک جنگلی چیتگر در تهران را به وسیله یک پل تجاری چیتگر طبیعی که شامل بخش های مختلفی است به دریاچه بوستان خلیج فارس وصل کند. اتوبان اصلی شرق-غرب این دو بخش را از هم جدا می کند. طراحان با ایده گرفتن از معماری پل های سنتی ایران مانند سی و سه پل به دنبال طراحی زیر ساختی هستند که علاوه بر اتصال دو نقطه به یکدیگر نقش زیباسازی و تجاری نیز خواهد داشت.

پل تجاری چیتگر

دو ویژگی پل تجاری چیتگر نمایان گر شیوه زندگی، فرهنگ و تفریحات ایرانی است. یکی از بخش های مهم فرهنگ ایرانی چادر زدن در کنار جاده است، که این پل با فراهم کردن محیط خاصی برای چادر زدن این امکان را فراهم می کند. بخش مهم دیگر در ساختمان های ایرانی نقش پشت بام ساختمان به عنوان زمین بازی برای کودکان است که به عنوان نمای پنجم شناخته می شود. با در نظر گرفتن این دو ویژگی پل، طرح پیشنهادی گروه CAAT مستقیما با فرهنگ و مردم در ارتباط است.

پل تجاری چیتگر

دوچرخه سواری و پیاده روی این پل حس قدم زدن روی پشت بام خانه ها در شهرهای کوچک و همچنین قدم زدن در کوچه های این شهرها را برای شما بازسازی می کند. تیم طراحی هم چنین تصمیم گرفته است با افزودن امکانات جدید به طراحی این پل و از طریق اتصال دریاچه به پارک چیتگر توجه بازدیدکنندگان خارجی ونیز سرمایه گذراران را که هدف اصلی مشتری این طرح بوده، جلب کند.

پل طبیعت چیتگر

پل تجاری چیتگر که پارک جنگلی و دریاچه را به هم متصل می کند از بالای ماژول های مختلف طراحی شده در قسمت های پایینی می گذرد و از طریق سازه هایی با تمامی طبقات پایینی در ارتباط است. این پل در امتداد مسیر طراحی ادامه می یابد و در انتها به شکل عرشه کشتی روی دریاچه ادامه می یابد و در انتها به یک سینما تحت عنوان درایو سینما ختم می شود ( سینمایی که به شکل پارکینگی است که شما می توانید از درون ماشین خود فیلمی که  روی پرده نمایش داده می شود را تماشا کنید.)

پل چیتگر

اطلاعات پروژه پل تجاری چیتگر

نام پروژه: پل تجاری چیتگر

مسئول طرح: مهدی کامبوزیا

شرکت: گروه CAAT

مشتری (درخواست دهنده): سازمان مشاوره فنی و مهندسی تهران

اعضای گروه: هلنا قندبری، اشکان رادنیا، میثم تقی زاده، الهه مرادی، امیر صابریان پور، سینا حکیمی، نیلوفر جعفری

طراحان مدل سوم: پیمان نوذری، علی محمدزاده

تاریخ  شروع پروژه: 23 اردیبهشت 1398

مساحت کلی : 300000 متر مربع

محل احداث پروژه: تهران، ایران