معماری برای نابینایان به چه صورت است؟

وقتی صحبت از قابلیت دسترسی می شود، طراحی فضاها برای افراد دارای نابینایی مسئله مهمی است. معمارانی که اصول طراحی جهانی را دنبال کرده و رعایت می‌کنند، متوجه هستند که نیازهای یک فرد نابینا همانند همه مردم است. طراحی فراگیر؛ طوری که برای همه استفاده کنندگان به راحتی قابل استفاده باشد و کارکردهای مختلف یک فضا را به طور صحیحی درک کنند، بسیار مهم است. با توجه به نیاز همه شهر ها به ترویج یکپارچه سازی برای تمامی شهروندان، ما سه پروژه نمونه را در خصوص معماری برای نابینایان از جمله یک خانه، یک ساختمان و یک فضای عمومی را در این مقاله برای شما کاربران وبسایت طراح شید تفسیر خواهیم کرد.

یک خانه برای یک ساکن نابینا

خانه MAC طراحی شده توسط استودیوی So & So برای یک زن نابینا در تین ایتالیا طراحی شد که نمود واقعی معماری برای نابینایان است. پس از 50 سال زندگی در خانه قدیمی اش، معماران طرحی را برای اجرا انتخاب کردند که به او این امکان را می داد که به راحتی در خانه جدید حرکت کند.

پروژه برای راهنمایی کاربر از زبان گلیف بر روی کف، با استفاده از یک سیستم نقشه یکپارچه استفاده کرد. فضاها حول یک راهروی مرکزی برای اطمینان از سیرکولاسیون مناسب و حداقل کردن اثر مارپیچی واقع شده بودند.

در این خانه، مستقیما با مشتری برای به نقشه درآوردن عادت های روزمره و مسیر معمولش کار شده است. این کار، از سازماندهی حسی خانه اطمینان حاصل می کرد و به تسهیل در انتقال فعالیت های روزانه بین دو خانه اش- قدیم و جدید -کمک می کرد. هر فعالیت یا استفاده روزانه، با یک گره در نقشه خانه استودیو So و So مشخص شد.

یک مرکز با معماری برای نابینایان

مرکز مخصوص افراد نابینا و کم بینا توسط تالر و مائوریسیو روچا، برای بهبود درک فضایی کاربر و فعال کردن  حواس پنجگانه، به عنوان یک تجربه و یک منبع اطلاعاتی پیشنهاد شد. این پروژه به صورت یک طرح کار می کند و می توان به صورت مجموعه ای از فیلترهای لمسی از آن تعبیر کرد که از ورودی تا پشت ساختمان در نوارهایی موازی گسترش می یابند و این سبک را سبکی نوین در معماری برای نابینایان می‌دانند.

فیلتر اول، ساختمانی است که دفاتر اداری، کافه تریا و محوطه تأسیسات را در خود جای می دهد. فیلتر دوم شامل دو خط موازی از ساختمانهایی است که به طور متقارن در امتداد یک میدان مرکزی سازماندهی شده اند. این ساختمان ها، یک مغازه، «یک گالری صوتی و لمسی» و پنج کارگاه هنری و صنایع دستی را شامل می شوند. فیلتر سوم دارای کلاس هایی است که روبروی باغ ها و حیاطهای خلوت هستند. در جهت عمود بر ورودی، مجموعه ای از ساختمان های دو طبقه، کتابخانه، سالن ورزشی و استخر شنا را در خود جای می دهند.

خطوط افقی و عمودی به ارتفاع دست در دیوارهای بتنی، نشانه های تماسی برای شناسایی هر ساختمانطراحی شده است. شش گونه گیاهی وگلهای معطر در باغهای محیط اطراف به عنوان نشانه هایی برای کمک و راهنمایی استفاده کنندگان در مجموعه عمل می کنند.

یک فضای عمومی معماری برای نابینایان

پارک دوستی، طراحی شده توسط مارسلو روکس و گستون کونائس، یک مکان عمومی است که برای توسعه فعالیت های تفریحی فراگیر معماری برای نابینایان طراحی شده است. این پارک شامل شش بخش با اسباب و تجهیزات بازی های کودکان است. تمایل به داشتن یک محیط فراگیر، ما را ملزم به تصورکردن  پارک از محسوسات و امکان هایش می کند.

برای این منظور، ابزارهایی انتخاب شده است که تجربیات لمسی، شنیداری و بویایی را تقویت کند. پارک دارای سطوح بافتی بزرگ، ساختمان های تمثیلی و داستان های انتزاعی در موضوعات مرتبط با نجوم، جهان هستی و تاریخچه انسان ها و حیوانات است. از طرف دیگر؛ طرح چشم انداز، گونه های گیاهی بی شماری را شامل می شود که رنگ ها، بافت ها و رایحه های خاصی را فراهم می کنند.