يکي از دلايل اصلي از مد افتادن خانه هاي دهه 1970 عملکرد ضعيف آنها بود. طراحي هاي مدرن در زيبايي شناسي از زمان خود جلوتر بود و فراتر از عملکرد فني مواد موجود در دسترس طراحان و سازندگان خانه بود. افزايش قيمتهاي انرژي در اواسط دهه 1970 باعث شد گرمايش و خنک ساختن اين خانه ها هزينه بر شود و صاحب خانه ها را مجبور به پرداخت هزينه هاي گزاف براي پرداخت قبوض کرد. در کنار هزينه هاي گرمايش و سرمايش، به دليل استفاده از ديوارها و پنجره هاي بادگير با توجه به سيستم مکانيکي نا مساعد، خانه ها راحت نبودند. در ادامه اين مطلب چند راهکار براي بهبود راحتي خانه هاي مدرن را بررسي خواهيم کرد.
عوض کردن پنجره ها
شيشه هاي بزرگ با فراهم آوردن فضاي داخلي روشن و اتصال بيرون و درون خانه جزو ويژگي هاي کليدي خانه هاي مدرن است. اين شيشه ها هم هزينه بر هستند و هم بار گرمايش و سرمايش چشم گيري را به دنبال دارند. اگر شيشه هاي به طرف شمال باشند و از نور خورشيد دور باشند در زمستان حرارت خود را از دست مي دهند، اگر به طرف غرب باشند در تابستان حرارت بيش از حدي را از خورشيد دريافت مي کنند. به همين دليل بسياري از خانه هاي قديمي هنوز هم پنجره هاي تک قطعه اي خود را حفظ کرده اند. پنجره هاي خود را براي زيبايي، راحتي و ذخيره انرژي تغيير دهيد. پنجره هاي دو جداره يا سه دجاره پر شده با گاز آرگون امروزه عايق هاي بهبود يافته اي هستند که در دسترس قرار دارند. براي جلوگيري از افزايش دما، شيشه هايي طراحي شده اند که از نفوذ گرماي خورشيد جلوگيري مي کنند.
قاب پنجره ها نيز براي داشتن يک شکاف حرارتي بين داخل و خارج از خانه داراي اهميت خاصي هستند. به طراحي مدرن JA Design در لس آنجلس توجه کنيد، در اين طراحي از اضافه کردن پنجره براي افزايش فضا و بهبود ديد رو به اقيانوس استفاده شده است. با توجه به فن آوري امروز، بدون دستکاري طراحي خانه دستيابي به چنين رويکردي امکان پذير است. پنجره هاي فلزي خانه هاي مدرن خطوط ديد واضح و برش هاي عمودي باريکي داشت. در حال حاضر تنها چند شرکت وجود دارد که پنجره هاي فولادي با عملکرد حرارتي خوب را ارائه مي دهند.
پنجره هاي دو جداره: درک قطعات
در زیر درباره پنجره های دوجداره بیشتر توضیح خواهیم داد.
راحتي با عايق کردن
يکي از زيبايي هاي خانه هاي مدرن قرون وسطي ايده هاي مدرن نمايش ساختار خانه بود که اين تغييري جديد از طراحي سنتي بود که ساختار خانه را با ديوار پوشهاي تميز پوشش مي داد و جذابيت خاصي به خانه مي داد، همچنين فضايي مناسب براي عايق کاري ايجاد مي کرد.
سقفهاي الوار دار
اينگونه سقف ها جز کليدي طراحي هاي مدرن خانه هاي قرون وسطي بود. به منظور حفظ زيبايي اين ويژگي مي توان عايقي به بالاي سقف اضافه کرد.
يک روش فوق العاده استفاده از تخته هاي سفت و محکم همراه با مانع هوا در بالاي سقف است. ظاهر داخلي خانه حفظ مي شود و سطح بالايي از عايق به دست مي آيد. اين روش مشکل مناطق برفي را نيز حل مي کند به اين صورت که گرما از طريق سقف بيرون مي رود و برف ها را به طور يک نواخت ذوب مي کند.
ديوارها
چالش اصلي اين است که از نشت هوا جلوگيري شود همانند طراحي هايي که در قرون وسطي خانه هايي در Bay Area توسط Koch Architects بازسازي شد. استفاده از محصولات فومي جديد بسيار موثر است.
گرمايش از کف
قدمت گرمايش از کف به رومي ها برمي گردد. روشي استاندارد با استفاده از جايگذاري لوله ها در کف ساختمان و گرم کردن کف و تامين گرماي اتاق با جاري شدن آب گرم در لوله ها. زمانيکه اين روش به خوبي اجرا شود يکي از راحت ترين منابع گرما را خواهيد داشت.
در خانه هاي مدرن قرون وسطي از رادياتور استفاده مي شد که معمولا عملکرد ضعيفي داشت. به طور معمول، لوله هاي سيستم گرمايشي رادياتور را در قسمتي عميق از کف قرار مي دهند به همين دليل بخش اعظمي از گرما به زمين منتقل مي شد و از دست مي رفت همچنين کنترل اين نوع سيستم گرمايشي به سختي امکان پذير است.
نحوه اضافه کردن يک سيستم گرمايشي رادياتور
بهترين راه جايگذاري لوله هاي گرمايشي در بالاي لايه بتني به همراه يک لايه عايق بين لوله ها و لايه بتني است. اين روش باعث افزايش کارايي سيستم مي شود. در دوران قرون وسطي، لايه بتني مستقيما روي زمين ريخته مي شود. روش جديد ضد آب کردن بالاي لايه و نصب عايق است. اين روش دماي داخل خانه و لايه بتني را متعادل مي کند چون در تابستان براي جلوگيري از تراکم لايه بسيار مهم است.
هیچ دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.